دشنام و توهین به ورزشکار معلولی که با عزم و اراده خود به مدال پارالمپیک رسیده، غیر قابل تحمل است!

مهرداد کرم زاده برنده مدال نقره پارالمپیک لندن در رشته پرتاب دیسک

واقعا توهین کردن و فحش دادن به یک ورزشکار معلول که بر معلولیتش غلبه کرده و توانسته است با کسب مدال المپیک برای کشورش و همه ایرانیانی که به کشورشان میبالند، افتخارآفرینی کند، غیر قابل تحمل است! به ویژه زمانی که اساسا دستی دراز نشده بود (مطلب مربوطه) که او رد کرده باشد. در این شرایط صحبت کردن از دست دادن یا ندادن او با کیت میدلتون -عروس ملکه بریتانیا- نه تنها موضوعیت ندارد که حقیقتا مضحک است، چون اصلا دستی دراز نشد که او بخواهد رد کند!!

ای کاش به جای پرداختن به این سخنان بیهوده، توهین کردن به ورزشکار کشورمان و لوث کردن افتخار آفرینی او از طریق ساختن هیاهو از هیچ و پوچ، از او و دیگر ورزشکارانی که علیرغم معلولیت خود برای ایران افتخارآفرینی میکنند، قدردانی میکردیم…! من هرچه گشتم ندیدم اینهایی که در شبکه‌های اجتماعی پاراگراف‌های متعدد و متن‌های طولانی اغلب دشنام آلود و توهین آمیز بر ضد این قهرمان کشورمان نوشته‌اند، یک خط و تنها یک خط با مضمون تشکر و قدردانی از افتخارآفرینی او و دیگر پارالمپیکی‌های مدال آور ایرانی نوشته باشند! به راستی علت چیست؟! چرا ما فقط منفی باف شده‌ایم؟ چرا تنها به دنبال هیاهو کردن، ایجاد جنجال، توهین کردن به هموطنان خود و داستان سازی از هیچ و پوچ هستیم؟!

در نظر من ارزش یک مدال پارالمپیکی به هیچ وجه کمتر از یک مدال المپیکی نیست و چه بسا بیشتر است زیرا یک قهرمان پارالمپیکی در نتیجه معلولیت خود نه تنها دچار افسردگی و خمودگی نشده که با عزم و اراده راسخ و پولادین خود توانسته است به باارزشترین افتخاری که یک ورزشکار میتواند در طول دوران ورزش خود به آن برسد، یعنی مدال المپیک، دست یابد. آیا این مهم شایسته ستایش و قدردانی نیست؟! آیا رفتار درست این نیست که به جای تخریب، از مهرداد و همقطاران المپیکی اش برای الگوسازی بهره جسته و آنها را به نمادهایی از امید و انگیزه جهت ارتقای سطح سلامت جسم و روان قشر معلول و حتی سالم کشورمان مبدل سازیم؟! آیا تنها به جرم اعتقادات مذهبی یک قهرمان میتوان او را تخطئه، به او حمله و یا توهین کرد؟!

من علیرغم اینکه خودم فردی مذهبی نیستم و اساسا با مذهب میانه خوبی ندارم، اما همواره بر این باور بوده‌ام که افراد دیندار باید بتوانند اعتقادات مذهبی خود را داشته باشند و به آن عمل کنند مادامی که عمل به آنها مستلزم نقض آزادی و حقوق شهروندی افراد دیگر در جامعه نبوده و موجب نقض قوانین (مبتنی بر حقوق بشر) کشور نشود. اجتناب مسلمانان از دست دادن با افرادی از جنس مخالف که آنها را «نامحرم» میدانند، ناقض هیچ کدام از دو مورد مذکور نیست، اگرچه در نظر من کار شایسته‌ای هم نیست!

به صفحه وبلاگ گاه نوشته های آلفرد در فیسبوک بپیوندید تا از پستهای جدید از طریق فیسبوک مطلع شوید. 

مطلب قبلی:

اصلا مگر کیت میدلتون دستش را دراز کرده بود که مهرداد با دست ندادن به او بی احترامی کرده باشد؟!