لفاظی کافی نیست، آمریکا باید درباره سوریه مدرک غیر قابل انکار به شورای امنیت ارائه کند

اوباما به عنوان برنده جایزه صلح نوبل به دنبال حمله نظامی به سوریه است!

دولت اوبامای برنده جایزه «صلح» نوبل، با لفاظی فراوان و با کمک شبکه رسانه ای گسترده آمریکا به دنبال توجیه دخالت نظامی دیگری در منطقه خاورمیانه است. این در حالی است که طبق نظرسنجی ها، اکثریت مردم آمریکا با دخالت نظامی در سوریه مخالفند و علاوه بر این دولت آمریکا تاکنون کوچکترین مدرکی دال بر دست داشتن دولت سوریه در بمباران شیمیایی در حومه دمشق منتشر نکرده است.

شکی وجود ندارد که بشار اسد یک دیکتاتور سرکوبگر است که با بی درایتی در سرکوب اعتراض های مسالمت آمیز ۲ سال پیش مردم سوریه، زمینه به خشونت کشیده شدن اعتراض ها را فراهم کرد و سوریه را به ورطه جنگی داخلی انداخت که تاکنون بیش از ۱۰۰ هزار نفر در آن کشته و بیش از ۲ میلیون نفر را آواره کرده است. لذا بشار اسد و عملکرد او در ۲ سال گذشته به هیچ وجه قابل دفاع نیست. اما موضوع این است که با عقل و منطق جور در نمی آید که حکومتی که در ماههای گذشته دست بالاتر را داشته و در حال پیروزی در میدان جنگ داخلی بوده و نیروهای مخالف اسلامگرا را مرتبا به عقب رانده است، به یکباره به حرکتی افراطی مثل بمباران شیمیایی توسل بجوید، آن هم درست زمانی که بازرسان سازمان ملل در این کشور حضور داشته و در حال سرکشی از منطقه بوده اند!

هرکسی میتواند به راحتی متوجه بشود که حمله شیمیایی در سوریه تنها به نفع گروههای مخالف دولت بوده است زیرا این گروهها در ۲ سال گذشته همواره به دنبال افزایش حمایت نظامی خارجی از خود بوده و همواره به دنبال راهی برای بازکردن پای خارجی ها به خصوص نظامیان آمریکایی به سوریه بوده اند چون می دانند که به تنهایی توانایی به زیر کشیدن بشار اسد مورد حمایت ایران و روسیه را ندارند. از سوی دیگر به نظر نمی رسد دولت سوریه اینقدر احمق باشد که به این راحتی و با استفاده از سلاح های کشتار جمعی چنین بهانه ای را به اسلامگرایان مخالف خود داده باشد. لذا این احتمال به هیچ وجه دور از ذهن نیست که گروههای مخالف دولت اسد به انبارهای سلاح های شیمیایی دست یافته و از آنها استفاده کرده باشند تا بدین ترتیب زمینه دخالت نظامی غرب را در سوریه فراهم کنند، زیرا آنها به خوبی می دانستند که اوباما ۱ سال پیش هشدار داده بود که استفاده از سلاح شمیایی، «خط قرمز» آمریکاست و رویکرد نظامی آمریکا در سوریه را به دنبال خواهد داشت.

شکی نیست که این احتمال هم وجود دارد که دولت سوریه یا بدنه ای از ارتش سوریه به طور خودسر دستور حمله شیمیایی را داده باشد اما موضوع این است که آمریکا باید به شورای امنیت مدرک ارائه کند همانطور که ایران و روسیه اگر معتقدند که گروههای مخالف اسد دست به این حمله زده اند باید مدرک ارائه کنند تا حرفشان قابل پذیرش باشد! تا اینجای کار هر دو طرف تنها به حرف زدن بسنده کرده اند و هیچ مدرکی در کار نیست! در این حالت از نظر منطقی به نظر میرسد که دولت سوریه هیچ سودی از حمله شیمیایی نمی برده است و تنها اسلامگرایان مخالف دولت بوده اند که از این حمله سود برده و زمینه دخالت نظامی خارجی را می توانسته اند فراهم کنند!

سیاستمداران و سرویس های امنیتی و جاسوسی آمریکا در ماجرای حمله آمریکا به عراق ثابت کردند که میتوانند به راحتی دروغ بگویند، به راحتی مدرک سازی کنند و به بهانه وجود سلاح کشتار جمعی در عراق، به این کشور حمله کنند. دقیقا به دلیل همین سابقه بد است که افکار عمومی جهانی و حتی افکار عمومی آمریکا با حمله نظامی به سوریه به بهانه استفاده از سلاح شمیایی مخالف هستند و پیش از هرگونه تصمیمی، خواستار ارائه مدارک متقن و غیر قابل انکار به شورای امنیت و تصمیم گیری از طریق این شورا می باشند. مطمئنا ارائه مدرک درباره دخالت دولت سوریه نه تنها موجب تقویت موضع آمریکا و مدافعان دخالت نظامی در سوریه می شود که میتواند جایگاه ایران و روسیه به عنوان حامیان دولت اسد را تضعیف نماید، لذا مشخص نیست چرا آمریکا از ارائه مدرک طفره میرود!