با دیدن جا زدن فوری سردار علایی، ارادتم به عزیزان در بندمان دو چندان شد!

چند روز پیش مطلبی از سوی حسین علایی سردار سپاه در روزنامه اطلاعات چاپ شد که بازتاب گسترده‌ای پیدا کرد. در یادداشت مزبور این سردار سپاه مطلب خود را به شکل غیر مستقیم و از زبان شاه مطرح کرده بود. او به ۷ مورد از سوالات احتمالی که شاه پس از فرار از ایران در سال ۵۷ از خود  میپرسیده است تا بلکه در نتیجه عمل به آنها در قدرت باقی بماند، اشاره کرده بود. برخی از سوالات مهم ذکر شده در آن یادداشت عبارتند از:

«اگر به مردم معترض اجازه راهپیمایی میدادم»،

«اگر به مأمورین دستور می دادم که به تظاهر کنندگان تیراندازی نکنند»،

«اگر به جای حصر کردن بعضی از بزرگان در خانه هایشان و تبعید تعدادی دیگر به سایر شهرهای دوردست و زندانی کردن فعالین سیاسی، باب گفتگو و مراوده با آنها را باز می‌کردم»،

«اگر به جای اتهام زدن به مردم که خارجی‌ها عامل تحریک شما هستند به شعور جمعی آنها توهین نمی‌کردم» و

«اگر به جای متهم کردن مخالفین خودم به اقدام علیه امنیت کشور، وجود مخالف را می‌پذیرفتم».

بدیهی است که هر‌کسی با خواندن آن یادداشت نه به یاد شاه که به یاد دیکتاتور کنونی ایران یعنی خامنه‌ای و رفتار او می‌افتاد؛ چرا که موارد ذکر شده از جمله عدم اجازه راهپیمایی مسالمت آمیز، شلیک گلوله به معترضان، حصر موسوی و کروبی و زندانی کردن شمار زیادی از مخالفان و منتقدان سیاسی همگی در همین چند سال اخیر و از سوی خامنه‌ای صورت گرفته است. همین اتفاق هم افتاد، عده زیادی از مخالفان حکومت آن را یادداشتی بر ضد خامنه‌ای نامیدند و طرفداران رزیم هم به محکومیت این یادداشت سردار علایی پرداختند. همچنین نامه شدید‌اللحنی از سوی چند سردار سپاه خطاب به علایی منتشر شد و اراذل و اوباش حکومتی در مقابل خانه او تجمع کرده و شعار دادند (+،+).

اما این سردار سپاه خیلی زود پا پس کشید. او امروز و بلافاصله پس از افزایش فشارها یادداشتی در سایت حکومتی تابناک منتشر کرد و عملا پایبندی خود را به ولایت فقیه و جمهوری اسلامی تاکید کرد و به قول خودش هدفش از نگارش آن مطلب «صرفا بیان رفتاراستبدادی و دیکتاتوری رژیم ستم شاهی محمد رضا پهلوی در مقابل اعتراضات مسالمت آمیز مردم مسلمان ایران در روز نوزدهم دیماه سال ۱۳۵۶ و قیام‌های مردمی پس از آن بوده است.»!

—–

جناب علایی تو مرد این میدان نبودی برادر! خیلی زود جا زدی عزیز! با چند تا هارت و پورت عده‌ای اراذل و اوباش حکومتی مزدور چماق به دست و خط و نشان کشیدن چند تا سپاهی زیر قبای خامنه‌ای پا پس کشیدی! با دیدن رفتار تو ارادتم به موسوی و کروبی و صدها زندانی سیاسی دیگر دو چندان شد. عزیزانی که هم‌اکنون در بند خامنه‌ای هستند و حاضر نیستند شرف و غیرت خودشان را بفروشند و از آرمانهای خودشان و عهدی که با مردم بسته‌اند کوتاه بیایند و تسلیم خواست دیکتاتور بشوند. به یاد بیاوریم چندین باری را که همین اراذل و اوباش به خانه کروبی حمله کردند و کروبی قدمی پا پس نکشید! قطعا اگر موسوی یا کروبی یادداشتی در حمایت از خامنه‌ای منتشر و اظهار پشیمانی کنند به سرعت از حصر خارج میشوند. اما آنها بیش از ۱۱ ماه است که عزت در حصر بودن را به ننگ چنان آزادی ترجیح داده‌اند!

بله جناب علایی، احترام مردم به این سادگی بدست نمی‌آید، ثبات قدم و ایستادگی لازم دارد! اساسا شما که انقدر زود تسلیم خواست مزدوران حکومت میشوی، اصلا چرا وارد این بازی شدی؟! به قول معروف:

کار هرکس نيست خرمن کوفتن گاو نر مي‌خواهد و مرد کهن

مطلب پیشنهادی:

پاسخی به پاسخ دکتر مهدی خزعلی؛ راهکار: تحریم فعال انتخابات / خودتان را از قطار انقلاب بیرون بیندازید!