اعضای ناشناس شورای هماهنگی راه سبز امید از مردم خواسته‌اند که در روز ۲۲ خرداد و در سالگرد تقلب بزرگ در سکوت راهپیمایی کنند [۱]. چرا در سکوت؟! چگونه ممکن است مردم خواسته‌های خود را در سکوت فریاد بزنند؟! یا چگونه ممکن است سکوت تظاهرکنندگان موجب تغییر رفتار حاکمیت شود؟! اساسا حکومت چگونه میتواند خواست تظاهرکنندگان را از سکوت آنها بفهمد؟! قرار دادن درخواست آنها از مردم برای انجام راهپیمایی در سکوت و عدم پاسخ به شعارها در کنار رفتارهای گذشته ایشان آنجا که به پایبندی جنبش سبز به قانون اساسی جمهوری اسلامی اشاره میکنند و یا استفاده مکررشان از عباراتی همچون »امام راحل» و »آرمانهای انقلاب»، نشان میدهد که آنها از داده شدن شعارهای ضد حکومتی همچون شعار »نه غزه، نه لبنان، جانم فدای ایران» و یا »جمهوری ایرانی» که اساس رژیم را هدف قرار میدهند و خواست اصلی طرفداران جنبش سبز می‌باشند، بیمناک هستند. نگویید از ترس واکنش خشونت آمیز حکومت گفته‌اند راهپیمایی در سکوت که اصلا قابل قبول نیست، چرا که تجربه دو سال اخیر به خوبی نشان داده است که این حکومت با هر نوع حرکت اعتراضی چه در سکوت و چه همراه با شعار برخورد شدید کرده است. به یاد بیاورید راهپیمایی سکوت میلیونی مردم در روز ۲۵ خرداد سال ۸۸ را که حکومت چطور وحشیانه دستکم ۱۸ نفر [۲] را به شهادت رسانید (توضیح: منابع حکومتی مدعی هستند که در این روز ۷ نفر کشته شده‌اند[۳]). 
به قیام‌های منطقه‌ای بنگرید و درس بگیرید! مردم کدام‌یک از قیام‌های چند ماه اخیر منطقه با تظاهرات در سکوت موفق به شکست دادن دیکتاتورهای کشورهای خود شده‌اند؟! ببینید چطور مردم سوریه نه در سکوت که با فریاد، خواست خود را بر دیکتاتور آن کشور تحمیل می کنند. در حالی که حکومت ظالم بشار اسد به راحتی آب خوردن آدم می کشد، عزم مردم سوریه برای تغییر، دیکتاتور آن کشور را مجبور کرده است که هر روز از موضع قبلی خود عقب‌نشینی کند؛ چند هفته پیش لغو حالت فوق العاده پس از ۴۰ سال و دیروز صدور فرمان عفو عمومی در این کشور. اساسا در هر کجای دنیا که بنگرید معترضان در راهپیمایی‌ها پلاکاردهایی حاوی شعارهای خود را حمل میکنند و خواست خود را فریاد می‌زنند.
راهپیمایی در سکوت ۲ ایراد عمده دارد:
۱- نه تنها حرکت اعتراضی مردم را در نزد حکومت بی‌آزار و معترضان را فاقد اراده لازم برای مطرح کردن خواسته‌های خود نشان میدهد، بلکه به حکومت این فرصت را میدهد که اعتراض مردم و اهداف آن را تحریف کند. کمااینکه در دفعات گذشته دیدیم چطور عده ای از کودتاچیان با کمال بی‌شرمی مدعی شده بودند که مردم برای خرید به خیابان آمده بوده‌اند [۴].
۲- از آنجاییکه مردم در نتیجه خفقان تحمیلی شورای هماهنگی نمی‌توانند خواست خود را فریاد بزنند و صدای فریاد یکدیگر را بشنوند، رفته رفته شور خود برای شرکت در راهپیمایی‌های بعدی را از دست خواهند داد. همچنین زمینه برای سوء استفاده نفوذی های جمهوری اسلامی از جمله اصلاحات‌چی‌ها برای مصادره حرکت مردمی به نفع منافع حزبی و جناحی خود که چیزی جز ادامه حکومت کنونی نمی‌باشد، فراهم خواهد شد و آنها خواست خود را به عنوان خواست مردم مطرح خواهند کرد. در چنین شرایطی نهایتاً شأن جنبش سبز از یک خروش ملی در اعتراض به خفقان، دروغ، فساد و تبعیض موجود در دیکتاتوری جمهوری اسلامی، به یک لشگرکشی حزبی و قدرت نمایی به رقیب تنزل پیدا خواهد کرد. اتفاق ناخوشایندی که خیانت تمام عیار به خون شهدای دو سال اخیر جنبش سبز خواهد بود.
اگر حرفهای اخیر آقای خاتمی مبنی بر عذرخواهی از رهبری، شایعه‌های منتشر شده از سوی سایت‌های حکومتی مربوط به انتشار جزوه اصلاحات نوین و طرح آشتی ملی از سوی اصلاح‌طلبان [۵-۷] و رفتارهای محتاطانه شورای هماهنگی راه سبز امید که تنها نقش سرعت‌گیر در مسیر حرکت اعتراضی مردم را داشته است را در کنار درخواست اخیر آنها مبنی بر راهپیمایی سکوت قرار دهیم، نگرانی‌ها نسبت به تلاش اصلاح‌طلبان حکومتی برای مصادره جنبش سبز به سود منافع حزبی خود به شدت افزایش می‌یابد.
ختم کلام اینکه دعوت مردم به حضور در خیابان‌ها به نشانه اعتراض امر مطلوبی میباشد اما درخواست از مردم برای سکوت و عدم فریاد زدن خواسته‌هایشان نه تنها منطقی نیست بلکه مشکوک است. برآوردن بانگ الله اکبر بر فراز پشت بام ها هم امر مناسبی است و موجب وحشت در دل کودتاچیان شده، روحیه جنبش سبز را تقویت خواهد کرد اما چه بهتر که شعارهای ضد حکومتی نیز چاشنی این حرکت گردد.
منابع:
۱- سایت کلمه
۲- سایت رادیو فردا
۳- سایت بی بی سی
۴- سایت آخرین نیوز
۵- مشرق نیوز
۶- آزادی نیوز
۷- انتخاب نیوز
دوست‌داشتن:
دوست داشتن در حال بارگذاری...
محمود فرجامی
من نمی دونم این چه دعواییه؟اصل مسئله اینه که مردم برن.از تمام کسانی که اینجا دعوا دارن که چرا سکوت وبه اصلاح طلبا فحش میدن چقدرشون تو همین راهپیمایی سکوت یا فریاد(فرقی نمی کنه)شرکت خواهند کرد؟ما همه اینجا شیریم و در واقعیت موش.شما ببینید چقدر از مردم این شهامت و غیرت رو دارن که در همین راهپیمایی سکوت شرکت کنن؟مشکل مردم ما اینه که توخونه هاشون میشینن و به وفور به آخوندا فحش میدن ولی پای عمل که میرسه همه بهانه کار و زندگی و بچه هاشونو میگیرن و پاپس میکشن.اصلا بگو اصلاح طلبا فردا همه بشن براندازو به مردم بگن بیان توخیابون بقصد براندازی.چقدر این مردم میان تو خیابون؟بخدا اگه بیان. انقدر که مامردم ترسو و عافیت طلب و فرصت طلبیم.حالا بگو دولت دوزار یارانه نقدی میده.همه از نصف شب میریزن دم بانکها و همدیگه رو لت و پار میکنن که زودتر دوزارشونو بگیرن بذارن توی جیبشون.من با اصلاح طلبا مخالفم ولی کاش این شهامت رو داشته باشیم که فرافکنی نکنیم و رک و راست بگیم بابا تقصیر خودمونه این بلاهایی که دارن سرمون میارن.ایراد از بیتفاوتی و ترسوبودن خودمونه.بقول قدیمی ها خلایق هر چه لایق.تاوقتی یاد نگیریم که نیاز به کسی نداشته باشیم که بهمون بگه چیکار بکن یا نکن تا وقتی که بیشتر بفکر جیبمونیم تا آزادیمون تا وقتی که احساس مسئولیت نسبت به سرنوشت خودمون و مردم و کشورمون نداریم همین جمهوری اسلامی دزدوقاتل و شکنجه گروضدانسان حقمونه.
میدونی چرا راه پیمائی سکوت ؟! چون خودشون هم میدونند که شعار مردم براندازی است و مرگ بر جمهوری اسلامی .و این یعنی گور خودشون رو کندن ،یعنی بای بای با صندلی ریاست. و من از این مردم حیرونم که چرا به این جمعیت خائن رو مید .ند بابا با چه زبونی بگن ما دستمال به دست خامنه ای هستیم ( خاتمی ) یا حفظ نظام اصل است و مردم کشک ( کروبی ) یا عشق دوران طلائی امام را دارند (موسوی) . نمی گویم بس که این مردم خرند اما می گویم از ماست که بر ماست .
با شما موافقم. همانطور که در مقاله هم اشاره شده است اینها از داده شدن شعارهای ضد حکومتی همچون شعار ”نه غزه، نه لبنان، جانم فدای ایران” و یا ”جمهوری ایرانی” که اساس رژیم را هدف قرار میدهند و خواست اصلی طرفداران جنبش سبز می‌باشند، بیمناک هستند. چرا که هدفشان نه تغییر بنیادین که ایجاد اصلاحات محدود در همین حکومت کنونی و تنها امتیاز گیری از اصول گرایان است.
اگر ماجراي تهديد آن مردک بي‌همه‌چيز درست باشد، چند نکته را بايد در نظر داشته باشيم:
1. ما با عده‌اي اندک اما قوي طرف هستيم که هدفشان ايجاد درگيري‌هاي شديد و خونين، جنگ داخلي، اسقاط نظام و حتي تجزيه ايران است. همراهي با اين گروه و خواست‌هايشان در هيچ مقطع و تا هيچ‌چا به نفع هيچ کس نيست.
2. ماجراي امروز صبح اگر آغاز اين تلاش‌هاي التهاب‌ساز و نابودکننده باشد، بايد منتظر ضربه‌هاي نامنظم، متوالي و غيرقابل پيش‌بيني ديگري نيز باشيم. آنها دنبال آشوب عمومي هستند و طبيعي است که به هر گروهي ضربه‌اي بزنند، به معترضان، به اقوام مختلف، به مرزنشينان، به اهل سنت، به اقليت‌هاي ديني، به ثروتمندان، به فقيران، به هر گروهي ضربه‌اي عجيب و گيج‌کننده.
3. مراسم اين چند روز آيندهي بهشت زهرا از جاهايي است که شايد هدف بگيرند. اگر چون‌اين شود داغ‌ديدگان امروز و داغ‌ديدگان آن روز، رو در روي هم خواهند ايستاد، بي اين که بدانند چه کسي چون‌اين مي‌خواهد.
4. بايد از ترس بي جا، خوش‌بيني بي‌جا، احساسات بي جا و مخرب پرهيز کنيم و اين يعني براي ما که تمام عمر با «من ديگه حاليم نيس» و «من ديگه اين يکيو کوتا نميام» زندگي کرده‌ايم و به هر ابلهي اجازه مي‌دهيم با يک جمله «اي بي‌غيرت. غيرتت هم‌اين بود؟» آتشمان بزند و به جان هر که مي‌خواهد بيندازد، الان موقعيت بسيار سختي پيش آمده است.
من متوجه نشدم منظور شما از مردک و تهدید که و چه است!
manzoor aghaye mashahi hast
مدارک و شواهدی مبنی بر دخالت مشایی در قتل خانم هاله سحابی وجود ندارد. آنچه مسلم است این است که وی توسط مزدوران لباس شخصی وابسته به سپاه کشته شده است. در مورد جریان مشایی هم بنده آن را فاقد قدرت لازم برای به چالش کشیدن هسته مرکزی قدرت در جمهوری اسلامی میدانم و معتقدم که وی و هوادارانش تا چند ماه دیگر از صحنه سیاسی جمهوری اسلامی حذف خواهند شد.
جنبش سبز ایران دارای خطای استراتژیک است!
هفته پیش نپال بودم و دیدم که این مردم ابتدایی و عموما بی سواد نپال از ما خیل ایرانیان فرهیخته و دانشگاه دیده بسی جلوتر بودند!آنها دقیقا می دانستند که چکار دارند می کنند! گویا قرار بوده هیئت حاکمه قدرت را پس از دو سال تحویل دهد ولی اینکار را نکرده و الان هشت سال است که بر مسند مانده است. مردم نپال هر هفته یکی دو روز را در اعتصاب و تظاهرات بسر می برد. یکی دو روز قبل از روز اعتصاب , توسط احزاب و گروه های مخالف توسط اعلامیه و یا حتی بصورت شفاهی تاریخ اعتصاب و یا بقول خودشان “استرایک” به مردم کوچه بازار اعلام می شود.در روز اعتصاب هیچ تاکسی و وسیله نقلیهای حتی موتور سیکلت حق تردد در خیابان های اصلی و فرعی شهر را ندارد و الا با بازخواست گروه های مردم که در سر چهار راه ها و معابر جمع شده اند مواجه می شود. تمام مغازه ها بسته می شوند و آنهایی که مشکل مادی دارند به احترام اعتصاب, کرکره مغازه خود را تا نیمه پایین می کشند. کارمندان دولت همه بر سر کار های خود می روند ولی بخش خصوصی فعالانه از فعالیت خود داری می کند. یک روز موتور سیکلتی را کرایه کردم تا با آن به گشت در کوههای اطراف بروم. اولا که صاحب موتور سیکلت از کرایه موتور به من امتناع کرد ولی عاقبت چون توریست بودم با عنوان این که مسئولیت آن بر عهده خود توست آن را به من کرایه داد. نیروی ضد شورش جابجای شهر پخارا حضور داشت ولی هر جا که پلیس بود مردم نبودند و هرجا مردم بودند پلیس نبود! ولی در عوض همه جا پر از اعتصاب بود! باری در مسیر کوتاهی که از خیابان های شهر می گذشتم در سه نقطه توسط جوانان و مردم خشمگین متوقف شدم ولی آنها بعد از اینکه من برایشان لبخند می زدم و با نشان دادن علامت پیروزی به آنها می گفتم که توریست هستم با احترام و شادی به من اجازه می دادند تا عبور کنم. این برنامه دو الی سه سال است مه همچنان بدون خستگی ادامه دارد. آنها مانند آقای خاتمی نبودند تا بجای مردم از هیئت حاکمه بخاطر جنایت های انجام شده عذر خواهی کند! نمی دانم ایشان کی این ملت را بحال خود خواهند گذاشت! بنظر می رسد آقای خاتمی با اینبار با ماسک شورای هماهنگی پنهانی بیانیه می دهند
ما کشوری دیکتاتور خیز داریم. هر گروهی که بر سر کار بیاید ولو سبز هم باشد با شنیدن بوی نفت فیلش یاد هندوستان می کند و دیکتاتوری را آغاز خواهدکرد. در چنین کشوری اگر قرار باشد برای مبارزه با دیکتاتور به خیابان بیاییم باید هر روز خدا را در حال تظاهرات و درگیری های خیابانی باشیم!
شما فرض کنید آن پانصد هزار نفری که در روز 25 بهمن بیرون آمده بود دست به اعتصاب زده بود, یعنی جنبش سبز تنها در شهر تهران پانصد هزرا نفر نیروی میدانی دارد و نیروهای نیمه فعال را خدا عالم است!. حال اگر این نیرو دست به اعتصاب زده بود با توجه به اینکه با اعتصاب یک نفر کار دو نفر دیگر هم می خوابدببینید چه نیروی عظیمی و با چه قدرت شگرفی وارد عرصه سیاسی ایران می شد. جنبش سبز دارای خطای استرتژیک است. هفته پیش نپال بودم چنان این مردم نپال با انجام اعتصابات برنامه ریزی شده و با چاشنی تظاهرات خیابانی قشنگ دولت نپال را بستوه می آوردند که من حظ کردم. ولی در ایران فقط تظاهرات پر هزینه را چسبدهاند و ول هم نمی کنند! جین شارپ می گوید بابا !آنچه در ایران انجام می گیرد جنگ نرم نیست! مردم ایران باید بسوی روش های نیرومند و کم هزینه مبارزات مدنی بروند و تظاهرات خیابانی نمی تواند تنها راهکار جنبش سبز باشد.
آقایان توقع دارند که یک نفر بیاید و حقوق اعتصاب کنندگان را بدهد تا آنها مردم را دعوت به اعتصاب کنند!دریغ از یک روز اعتصاب عمومی که در طول این مدت مدید اعلام شده باشد. در عوض تهییج احساسی مردم وصدور بانیه های پر از آه ناله و شیون و نفرین در دستور کار بوده است. حالا هم که یک شورای بی نام و نشان تازه دارد دنبال دوران طلایی امام راحل می گردد!
متشکرم که تجربیات و مشاهدات خود از سفر به نپال را با من در میان گذاشتید. من هم با شما هم عقیده هستم، اساسا یکی از مهمترین و موثرترین روشهای اعتراض مدنی در کنار تظاهرات خیابانی، اعتصابهای سراسری میباشد که اقتصاد را فلج و حکومت مرکزی را مجبور به سازش با معترضان و عقب نشینی از مواضع خود میکند.
بازتاب: مطلب مغرضانه سایت جرس و وحشت هویدای اصلاح طلبان از رضا پهلوی « گاه نوشته‌های آلفرد
بازتاب: بررسی دلایل فراز و فرود جنبش سبز « گاه نوشته‌های آلفرد